1-عفونت گوش از شايعترين علل باز ماندن دانش آموزان از مدرسه ، بروز مشكلات شخصي و اجتماعي براي بالغين و صرف هزينه براي درمان بيماري است .
2-در حالت حاد علائم عفونت گوش خارجي شامل: درد شديد ، خارش ،قرمزي ترشح و گاهي تب است .
3-عفونت گوش خارجي نياز به درمان دارد و در صورتي كه به حال خود رها شود ممكن است منجر به عوارض مختلف و يا مزمن شدن عفونت شود .
4-ممكن است به دنبال سرماخوردگي معمولي ،شيرجه رفتن در آب ، پاره شدن پرده گوش و... گوش مياني كه بعد از پرده قرار دارد دچار عفونت بشود .
5-عفونت گوش مياني در كودكان شايعتر از بزرگسا لان است ودر اكثر موارد بيمار يكي دو روز قبل دچار سرماخورگي بوده است . در شير خواران و اطفال نوپا گاهي تنها شكايت بيمار ، دست بردن بطرف گوش است . در افراد بزرگتر ، درد، ابهام در شنوائي ،گرفتگي و پري گوش از ديگر علائمي است كه بيمار از آنها شكايت دارد .
6-مشاهده خونابه نشانه سوراخ شدن پرده گوش و خروج چركهاي تحت فشار كه باعث درد شده اند مي باشد.
7-در صورتي كه كودك مرتبا دچار گوش درد بشود و موقع خواب نيز دچار ((خر خر)) باشد و يا گاهگاهي براثر وقفه تنفسي از خواب بيدار بشود در اين صورت مشورت با پزشك متخصص اطفال يا گوش و حلق وبيني ضروري خواهد بود.
8-غالبا وقتي عفونت گوش مياني براي ماهها طول كشيده و درمان موثر نيافتاده باشد ،عفونت مزمن گوش ايجاد مي شود .
9-فلج يكطرف صورت ،مننژيت ،آبسه مغز و عفونت مزمن استخوانهاي جمجمه از عوارض نادر ولي ناراحت كننده عفونت مزمن گوش است .
10- وقتي درمان داروئي مناسب باعث بهبودي عفونت گوش نشده باشدويا زماني كه عوارض عفونت مزمن آشكار شده باشد ، انجا م جراحي الزامي است .
11- گوش داخلي كمتر دچار عفونت ميشود ولي در صورت بروز عفونت با عوارض بدتري همراه است . كري ، مننژيت و از دست دادن حس تعادل اغلب پيامد اين نوع عفونت است .